Αλέκος Παναγούλης, 40 χρόνια από σήμερα...

13 Αυγούστου 1968, σαράντα ακριβώς χρόνια από σήμερα: ο Αλέξανδρος Παναγούλης αποτυγχάνει στην απόπειρά του να σκοτώσει με εκρηκτικά τον ισχυρό άνδρα της "Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου 1967" Γεώργιο Παπαδόπουλο. Συνελήφθη, βασανίστηκε απάνθρωπα, τον άφησαν επί μήνες με χειροπέδες, αλλά εκείνος...επέμενε να αντέχει. "Δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις" και ξέχασε το χρυσό κανόνα "Μην ανακατεύεσαι". Σφάλματα...

Κι ένας κουζουλός Κρητικός επιμένει να μην ξεχνά. Το δημοσίευμα από το σημερινό ΕΘΝΟΣ: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8777&pubid=1418574

ΝΑ δούμε πότε θα ησυχάσουμε από τέτοιους "ενοχλητικούς" και θα ασχολούμαστε ΜΟΝΟ με το lifestyle...

Πριν τις νέες (επιστημονικές) δημοσιεύσεις...

Επειδή με εκφράζουν απόλυτα μερικοί στίχοι του Αποστόλη Μπουλασίκη (σε μουσική του ίδιου, τους τραγούδησε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου προ ετών, μαζί με άλλες δημιουργίες του Αποστόλη), τους παραθέτω, για να εξηγήσω αυτήν την έκτακτη εμφάνιση στο Διαδίκτυο και αυτήν την ανάρτηση.
Έγραψε, λοιπόν, ο Αποστόλης:
Τίποτα στον κόσμο [άλλο] δεν τον νοιάζει / παρά μόνο το μυαλό του ανοιχτό να μένει / μέσα στην αδράνεια τρομάζει / ξαναβλέπει στη φορμόλη την ψυχή σβησμένη / κόβει το κορμί του και το θάβει / σε νερό και σε φωτιά να χωριστεί./ Οι ψυχές και οι αγάπες / σιαμαίες αυταπάτες / όμοιες σαν άσπρα πλήκτρα / σα φωτάκια μες στη νύχτα / βρίσκουν σώματα παρθένα / στη συνήθεια πουλημένα / με φιλιά τα εξαγνίζουν / τους χαρίζονται.

Έπειδή, λοιπόν, μόνο η ανοιχτωσιά του μυαλού και η κίνηση με ενδιαφέρουν, γι' αυτό και τα δύο "ντοκουμέντα" που έπονται: μια αφίσα και μια πρόσκληση.

Αν δεν έλθετε, διαβάστε το βιβλίο:

είναι η καλύτερη γνωριμία μαζί του...